W wyniku zmian klimatycznych na Ziemi ludzkość staje u progu wszechobecnego głodu, który ma doprowadzić do wyginięcia naszej rasy. Naukowcy wysyłają kilkoro śmiałków do odległej galaktyki w poszukiwaniu planet, które mogą posłużyć jako nowy "Dom" dla ludzi.
Interstellar jest epicką historią, która pokazuje nas, ludzi jako niemal Bogów. Nie będę się odnosił do kwestii naukowej, w jakiejś scenerii autorzy musieli umieścić swoje dywagacje na temat ludzkiej natury, akurat w tym przypadku ratowanie ludzkości odbywa się przez tunel czasoprzestrzenny, niech tak będzie.Tak naprawdę niema w tym filmie nic zaskakującego ( oczywiście poza owym tunelem) Po raz kolejny mamy głównego bohatera, który swym poświęceniem i heroizmem próbuje ratować, nie tyle całą ludzkość co w głównej mierze przyszłość swej rodziny. Po raz kolejny przekonujemy się jak to potrafimy się zjednoczyć w walce o większe dobro i po raz kolejny nam się to udaję, oczywiście po drodze pokonując masę przeszkód. Sielankowość i irracjonalizm przeplatany dramatyzmem z domieszką delikatnego humoru. Tak można krótko podsumować to co się dzieje przez prawie 3 godziny. Dywagacje nad naszym przeznaczeniem i naszymi dokonaniami, apokaliptyczna wizja tego co może Nas czekać. Właściwie jestem przekonany, że Nas czeka.
Nolan udowodnił już wcześniej, że jest wybitnym reżyserem, wespół z bratem tworzą parę rewolucyjnych i innowacyjnych scenarzystów. Jednak Interstellar, poza rewelacyjnymi efektami specjalnymi i pięknymi zdjęciami nijak się ma do ich wcześniejszych dokonań. Jak już wcześniej wspomniałem jest to niewątpliwie epicka opowieść ale raczej dla ludzi, którzy szukają w kinie rozrywki i obok tego są zachłyśnięci naszą, ludzką wyższością nad wszystkim i bohaterstwem do tysięcznej potęgi. Zdecydowanie się zawiodłem. Mimo to zachęcam do pójścia do kina bo film jest ładny i poprawnie zrobiony. Szkoda niweczyć męki specjalistów od efektów na piracką kopie na laptopa.
Ocena...6,5/10
